Yazarımız Almanya'ya iltica etmesi hakkında yazdı: „Şimdi yeni bir on yıla girerken bir kez daha yenileniyorum. Bu özgür ülkede artık bütün bu hayallerimi gerçekleştirebileceğim.“
taz.gazete, belirsizliklerle dolu yeni bir yılın ufkunda 2019'un öne çıkan konularını yeniden ziyaret ediyor.
Yazarımız bir çocuk olarak yaşadığı 12 Eylül askeri darbesini hatırlıyor: „ Aptal bir erkeğin çocukların geleceğini değiştirmesine izin vermeyin.“
Yazarımız bir göl kenarında çocuklarıyla zaman geçirdiğini hayal ederken, cis-heteroseksüel toplumun anne olmasına nasıl bakacağını düşünüyor.
„Darbe bir tiyatro değildi. Hiyerarşi dışı bir askeri darbeydi. İslamcıların iki kanadı arasındaki kavganın bir sonucu olarak ülke halkına büyük acılar yaşatan bir olaydı.“
#14Şubat'taKadınlarSokakta etiketiyle çağrı yapan Kadınlar Birlikte Güçlü Platformu'nun erkeklere bir mesajı var: “Öldüren sevginizi istemiyoruz.“
Gazeteci Nedim Türfent, tutukluluğunun 900. gününde yolladığı mektupta, yerel seçimler öncesi HDP'ye uygulanan baskıyı yazdı.
Benim için acayip bir tecrübeydi. İster kısa süreli ister uzun olsun, eğer birini tanımak istiyorsanız lütfen sokağa çıkın.
Trans kadınlara yönelik devlet şiddetinin Türkiye'de uzun bir geçmişi var. Yazarımız, kendi tecrübesini anlatıyor.
„Gündüzle gece gibiydik. Ben haber yazardım, Hati çok iyi yemek yapardı… Geçen yaz bir gece Hati beni telefonla aradı; ağlıyordu.“
„AKP’nin bu ‚savaşı‘ kaybetmemek için neler yapabileceğini bilemiyoruz ama milyonlarca insan ekonomiye karşı verdikleri ‚savaşı‘ çoktan kaybetmiş görünüyor.“
Bedeniniz ve ruhunuz ayrı yerde gibidir. Bu yüzden ayrı zamanlar tutarsınız. Bulunduğunuz yerde bir hayat kurmaya, ayrıldığınız yerdeki hayatı ise bildiğiniz yöntemlerle tamir etmeye çalışırsınız.
Tuhaf bir kafa karışıklığı var. Türkiye’den gitmiş olanların bir kısmı dönmenin, kalanların ise bir kısmı gitmenin yollarını arıyor.
2 yılı aşkın süredir tutuklu olan gazeteci Nedim Türfent, cezaevinden yaklaşan seçimlerle ilgili bir yazı kaleme aldı. Aynı zamanda taz.gazete okurlarına bir mektup yazdı.
Berlin'e taşınan Michelle Demishevich, Türkiye'de hissettiği baskıyı tekrardan yaşadı. Yine de Kreuzberg, onun için „Küçük İstanbul“ değil.
Hürriyet, CNN Türk hatta DHA'dan daha büyük bir risk, özgür ve bağımsız yayın yapan gazetelerin dağıtıldığı „Yaysat“ şirketinin de iktidarın eline geçmiş olması.
„Avrupa kamuoyu, Afrin'in TSK ve ÖSO tarafından işgal edilmesine karşı sessiz kaldı. IŞİD tehditi azaldıkça unutkanlık artıyor mu?“
Ülkesini terketmek zorunda kalan gazeteci Eskin'in Diyarbakır'daki evi dün emniyet güçleri tarafından basıldı. Eskin, geçmişte bölgede „emniyeti sağlamış olan“ bir subayla şimdi mülteci olduğu Almanya'da bir kampta aynı masayı paylaşmasını yazdı.
„Cumhuriyet tarihi boyunca ‚Tek Türkiye‘ ideali için topluma giydiremedikleri ‚tek tip kıyafeti‘, cezaevindekilere giydirme denemeleri de başarısız olacaktır.“
Bu maddenin “teröristleri“ kendi eliyle cezalandırmak isteyenler için yakılmış bir yeşil ışık olmadığını söylemek mümkün değil.
Amsterdam ve İstanbul. Polis şiddeti ve eşit haklar için mücadele eden aktivistler; „Mücadele etmeye devam, çünkü barış kazanacak.“
CDU sol partisi olmuş, solcu SPD'nin de işçi sınfıyla bir alakası kalmamış. Peki Yeşiller'in atom enerjisinden çıkış talebine ne oldu? Jilet Ayşe'nin Alman partileriyle derdi büyük.
İdil Baydar „Jilet Ayşe“ olarak Kurban Bayramınızı kutlar. El öpmeye, idam'a ve tatlı kuzulara değinmeden yapamaz.
Brüksel'de LGBTİ hakları yasalarla korunuyor. Ama aktivizm kapalı kapılar ardında yapılan etkinliklerden öteye gidememiş. AB başkentinden gözlemler.
Türkiye'de teröristler bile birden çok ev kiralama hakkına sahipken, trans kadınların barınma hakkı yok sayılıyor. Fiyatlar „namus“ ve „ahlak“a göre hesaplanıyor.
Trans gazeteci olmak birçok açıdan ayrımcılık yaşamak demektir. Kimlik mücadelesi gazeteciliği engelliyor.
Ausgewählte Artikel zum Stichwort Köşe yazısı