: Theoter für'n Heierman
■ De Heimatbühn ut Stuhr wor to Gast in't Findorff: Dat geev 'n ünnerholsomen Nameddag mit twee'nhalf Stünnen Sketsche
Plattdüütsch Theoter ut Stuhr gifft dat all siet Johrenden in Bremen. Hefft wi bloots nix vun af wusst. Sogor 'n indragen Vereen is dat, düsse Heimatbühn. Un de speelt nich bloots „im Findorff“ – as dat hier heten deit, man hier hefft wi se nu verleden Sünndag kenn' lehrt. Un dat keem so:
De Gemüsehöker op 'n Findorffmarkt – glieks blang den Kinnergoorn vun de Kark vörn an de Eck hett he sien Stand – de hett mi dor op henwiest, un mi neescheerig mokt. In sien vörnehm' hanseatischet Understatement hett he mi dorbi verswegen, wat för'n Rull he sülmst bi all dat speelen deit. Man achterran hett he mi denn verbumfiedelt, woans dat allens tosomenhangen deit.
Dat geiht trüch op 'n Initiativ vun de Standbedrievers vun de Märkte in Bremen, vun de de in Findorff jo een vun de – naja, wi wüllt nich överdrieven, man he is jümmers good besocht, kannst seggen. De Standbedrievers vun de Wochenmärkte in Bremen, de sponsert düsse allerleevste Laienbühn ut den lüttjen Oort 'n beten wat südlich vun uns lüttje Stadt. Un denn speelt se mol hier un mol dor, mol dütt un mol dat. Siet Johrenden.
Eegens harrn se för düsse Saison 'n eernsthaften Dreeakter instudeert. Man dat mussen se vun wegen een tragischen Unglücksfall vun de Hauptdorstellersche afbreken un denn ümdisponeern. So geev dat 'n ünnerholsomen Nameddag mit twee'nhalf Stünnen Sketsche ut't Repertoire. Kaffe un Koken weern in den Pries vun' Heierman mit bin. Smeckt hett mi dat nich. Ik muss jümmers an dat denken, wat wi nich sehen hefft. De Dreeakter – so wor mi versekert – schall, wenn dat jichens geit, in't anner Johr nee instudeert un naholt warden. Eenmol in't Johr speelt se hier in't Findorff, meist in de Adventstied. Wi geevt joo den nächsten Termin to rechte Tied bekannt.
Un wenn ji wedder op'n Findorffmarkt komen dot, denn kiekt mol bi den Gemüsehöker vörbi. De dralle Deern mit de Appelsnuut, wat de Dochter vun den Baas is, un de dat nächste Mol woll ok mit speelen ward – wenn de di fründlich ankiekt, denn kannst gor nich seggen, datt du nix köpen wullt.
Bani Barfoot
taz lesen kann jede:r
Als Genossenschaft gehören wir unseren Leser:innen. Und unser Journalismus ist nicht nur 100 % konzernfrei, sondern auch kostenfrei zugänglich. Texte, die es nicht allen recht machen und Stimmen, die man woanders nicht hört – immer aus Überzeugung und hier auf taz.de ohne Paywall. Unsere Leser:innen müssen nichts bezahlen, wissen aber, dass guter, kritischer Journalismus nicht aus dem Nichts entsteht. Dafür sind wir sehr dankbar. Damit wir auch morgen noch unseren Journalismus machen können, brauchen wir mehr Unterstützung. Unser nächstes Ziel: 40.000 – und mit Ihrer Beteiligung können wir es schaffen. Setzen Sie ein Zeichen für die taz und für die Zukunft unseres Journalismus. Mit nur 5,- Euro sind Sie dabei! Jetzt unterstützen