Snack op Platt: Supersuperlative

■ „Doppelsehrtraurig“un annern Tüüch

Dat is 'n riskant Ünnerfangen, sick op Plattdüütsch mit 'n hochdüütsch' Spraakvenomeen ut'n een to setten. Mehrstendeels geiht dat jo annersrüm: Dor snackt se op Hochdüütsch gelahrt över dat Platt. Hier geiht dat nu üm de niege Mood, de dat siet 'n poor Johren gifft, Adjektiven duppel un dreefach to setten. Dor ward wat verstärkt, wat eegens all so stark is, datt dat stärker gor nich geiht.

Bannig, t.B. (to'n Biespill): Op Hochdüütsch heet dat sehr. Kannst' nich steigern: sehrer gifft dat nich, am sehrsten all gor nich. De plattdüütsche Form: bannig - banniger - an bannigsten, denkbor dücht mi dat, man ik glööv nich, datt sick sowat dorchsetten worr.

Doch wat höört un leest wi jedeen Dag (bloot op Hochdüütsch, versteiht sick, de Plattdüütschen hefft düssen Trick noch nich rut):

„Das find ich aber sehr, sehr schlimm.“Päädschig is sowat, o Hochdüütsch: pädagogisierend. Heff ik mol vun Antje lehrt, dat Woord. As wenn du to'n poor lüttje Kinnner seggst: Nun sind wir aber mal ganz, ganz leise. Dat is jüst so as mit dat sehr: Ganz - ganzer - am gänzesten gifft dat nich. Ganz is ganz. Geiht dat noch lieser as liesen? Nee! Mag ween, op Hochdüütsch: Leise - leiser - am leisesten. Man, dat is dumm Tüüch! Wenn dat liesen is, denn is dat still. Mehr bruukst' eegens nich.

Oder ok: ganz, ganz vorsichtig. Gifft dat dat, noch vörsichtiger as vörsichtig? Vun wat kummt düsse Sücht, wat to steigern, wat all baben is? Jümmers noch een babenop setten!

Hest jo ok in de Technik, bi de Atomkraftwarken t.B.: GAU - Größter anzunehmender Unfall. Gifft dat noch waatt gröttert, as dat Gröttste? Jo: den Super-GAU. Dat is de „sehr, sehr größter anzunehmender Unfall“, 'n Doppelsehr-GAU, sotoseggen, 'n „Duppelbannig-GAU“. Watt is dat för'n Quatsch, nöch? GAU is doch GAU. In't Plattdüütsche is „supergau“bloots as Adjektiv vörstellbor: besonders schnell, worr dat op Hoch heten.

Koomt wi trüch to den Kern vun dat Problem: de Päädschigkeit. Dor ward dat heele Volk infantiliseert, nich bloots de Kinners ward för dumm verkofft. Wi all ward vun de Mokers un jemmer Meenungsmokers so behannelt, as wenn wi Kinner weeren.

Ik heff 'n scheun' Droom, woanns plietsche Kinners op so'n appeldwatschen Krom reageeren kunnen:

„Jetzt gehen wir mal ganz, ganz schnell ins Bett!“

„Warum ganz, ganz schnell? Genügt nich ganz schnell? Oder einfach nur schnell? Oder überhaupt ins Bett gehen? Na gut, wenn du meinst, denn eben doppelganzschnell ins Bett.“

Oder ok so – leider kannst di dat op Plattdüütsch nich vörstellen:

„Wenn du dein Zimmer nicht endlich aufräumst, dann werde ich aber sehr, sehr traurig !“

„Das find ich echt total cool: doppelsehrtraurig!“

Kannst lang över nadenken. Laat uns all infoltig warden as de Kinners!

Bani Barfoot