Snack op Platt: De ZwangskollektiWIRung vun de Radiohörers

■ Wie Radio Bremen den ADAC köfft hett un warum de Neddersasse Gerhard Schröder 'n Raadio-Land regeert

Is Di dat ok al opfullen, in't Radio, bi „Bremen 3 – Melodie“? Na dat andüüt' „la Paloma ade“as Pausenteken: „Unnnser Wetter“heet dat na jede Narichten. As wenn dat Weder jichenseen tohöören kunn.

Seker büst Du dorvör bloots in de plattdüütschen Narichten, klock halbig Ölben. De hebbt jo ok wat vun't Weder to vermelden. Man de, Kellermann, Lesle, Pape, Schuppenhauer & Co., de mokt so'n Quatsch nich mit.

Weder is doch Weder meenst Du? Nee nee! „Unnnser Wetter“is Di doch ganz wat Besünners. Dat laat wi uns ok vun keeneen nich wegnehmen! Un datt dat ok jedeen begriepen deit, keen düt Weder tohöörn deit, ward dreemol in'e Veddelstünn de Frequenzen vun „Radio Bremen 3 – Melodie“dörseggt: 55.5 Megahertz för Bremen, un 55.55 Mhz för Fischtown. Ik heff mi dat jümmers noch nich oorntlich marken kunnt. Düsse Oort vun Eegenwarbung geiht mi eenfach op'n Keks.

Also paßt op, Ji annern all, Ji Neddersassen un wat dat anns noch för'n Kropptüch gifft: Laat de Fingers weg vun uns' Bremer Weder! „Unnnser Wetter“, dat höört uns alleen to! Ji hefft doch in „Ihhhr Heimatsender“jedeen Dag „Das groooße Wunschkonzert“. Dat mußt Du Di mol anhöören, den Smuus, op NDR 1 Hannover. Un jümmers mit dat Musikfragment „Das Wandern ist des Mül-“as Pausenteken vörweg. Dor hest' Dien wohre Freid an!

Kannst ok lang över nadenken: Toeerst geev dat Neddersassen, so as Bunnsland. Denn geev dat dor'n Radiosender för: „Radio Niedersachsen“. Un denn nöhm de Sender dat heele Land övern Snabel, un dat heet nu slicht „Raaadio-Niedersachsen-Land.“Wat de Schröder – ietschig as he is – dor woll to seggen worr, wenn he dat to weten kreeg! He as Ministerpräsident vun'n Radio-Land! Nu müss de Sender „Raaadio Niedersachsen“jo eegens sick sülmst ok ümbenennen: „Raaadio ,Raaaadio-Niedersachsen-Land'“müss dat denn heten. Man denn kümmt dat sülbige Problem wedder op: „Raaadio-Raaadio-Raadio-Raadio ...“Ad infinitum, as de Anner seggt. Wat harr Tucholsky dorto seggt? „Meine Sorgen möcht' ich haben!“

23.02.98 18:30. Ik heff de Tied vun mien Computer Barbara fosthollen laten. Ik höör – jüst as ik hier schrieven do – blangbi „Radio Bremen 3 – Melodie“, un wat höör ik dor na „la Paloma ade“? „Unnnser Wetter“: Un denn? „Ein bißchen Frieden, ein bißchen ...“sünstwat, blots keen Weder. Kannst bi'n Sender nafragen. Hett jichenseen de verdüvelt falsche Taste drückt. Wenn dat hier in de taz dokumenteert steiht, ward se dat jo villicht mol nakieken. Eenmol toveel „Unnns“.

Worüm ik dat allens schrieven do? As ik all seggt heff: Mi geiht dat bannig op'n Keks. Vörweg, datt ik tohoop mit all de annern Tohörers verkackeiert ward.

Un denn de Erkenntniss: Dat geiht jem jo allens bloots üm de Quoten, nich üm de Tohöörers. „Hörer-Sender-Bindung“heet dat bi de Werbe-Fuzzies, de bi de Programmgestaltung dat Seggen hefft.

Watt harr'k noch? Och jo, dat „Wir-Gefühl“. Kannst' ok meist jedeen Dag bi den Verkehrtfunk na „la Paloma ade“hören: „... wie unnnsere ADAC-Staumelder melden...“Na watt! Hett nu Radio Bremen den ADAC köfft, or annersrüm? Un keen hett de Provischoon insteken? „Unnns, unnns, unnns. Wir, wir, wir!“Dat grenzt Di doch glatt an ZwangskollektiWIRung!

Berni Kelb