Oh mein Papa op Platt

■ „Feuerwerk“-Premiere im Ernst-Waldau-Theater / Bannig geglinstert

Bannig schillern un glinstern deit dat to'n Saison-Anfang in't Ernst- Waldau-Theoter. Liefhaftigen Zirkus ward dor op de Bühn brocht, wenn ok man bloots as Droom. Rolf B. Wessels hett sick de Möh mokt, „Das Feuerwerk“, musikal'sche Kommedie in dree Akten vun Erik Charell un Jörg Amstein, mit de Musik vun Paul Burkhard, in't Plattdüütsche to överdragen un ok sülmst to inszeneeren.

All de achtein Mitspeelers optotellen geevt se mi hier nich Platz noog. Man bloots soveel: To'n sößtigsten Geburtsdag vun den Vadder (Rolf Stueven) dröppt sick de heele Familie, Onkels un Tanten, bööse Scharteeken, de as Straaf för jemmer Böösortigkeit naher in den Droom as Roofkatten dresseert ward. Vun de Onkels deit sick mit sien Staaksigkeit Uwe Pekau hervör.

As Överraschung krüüzt denn op de Fier Vetter Alexander (Horst Arenthold) op, vun den se siet Johrenden nix höört hebbt un de dat to'n Zirkusdirektor brocht hett.

Allens löst sick in Wohlgefallen op

He bringt sien Fro Iduna (Renate Uhlenkamp) mit, de Zirkusprinzessin. De beiden verdreiht Anna (Marianne Staudacher), de Dochter vun den Jubilar, den Kopp, datt se ok na'n Zirkus hen will. Un düsse Droom vun Anna, de Droom vun'n Zirkus, ward in'n tweeten Akt real op de Bühn brocht, datt dat bloots so sien Ort hett un datt dat Publikum jümmer wedder to dullen Bifall henreeten ward.

Man de Droom platzt op't Letzt, un Anna kriggt doch noch ehrn Gärtner Robert (Jörg Butenschön), un allens löst sick in Wohlgefallen op. Bloots Onkel Gustav danzt ut de Reeg, he hett de Nees vull vun sien Olsch. Un nöömt warden mutt unbedingt noch Ingrid Andersen, de as eegenwillige Kööksch sogor 'n reellen Steppdanz op de Bühn bringen deit.

Veel Komik in de Szenen, jümmers wedder geiht de Begeisterung mit dat Publikum dörch, man de Kern vun dat Stück sünd un blifft de Songs vun „Oh mein Papa“, vun das sööte lüttje Ponny un wo se all heeten doot. Renate Uhlenkamp un Marianne Staudacher doot sick dorbi besünners hervör, man ok Horst Arenthold mit sien kräftige Stimm fallt op. Den letzten Pfiff kriggt dat ganze dör dat Bühnenbild vun Rohland Wehner, de sick mit de nee'e Belüchtung so richtig uttoven kann.

Berni Kelb