De Poesie, de in' Alldag steken deit

■ De to–n ersten mol vergeven un von de Kulturvereen Freizeit 2000 spendeerte Literaturpries „Heinrich-Schmidt-Barrien-Preis“ för NDR-Redakteur Gerd Spiekermann

Keen noch nix vun em leest hett, de kennt em doch vun't Radio: Gerd Spiekermann, Johrgang 1952, Wahl-Hamborger ut Ovelgönne in de Wesermarsch, plattdüütsch opwussen, Romanistik un Politologie studeert, Zivildeenst mokt in' Warkstee för püchisch Kranke.

„Hör mal'n beten to“ is sien Metier as Redakteur bi'n NDR. Man schrieven kann he ok, un vördregen as man Een. För sien Wark hett he nu as erster den Pries kregen, den de Bremer Kulturvereen Freizeit 2000 spendeert hett. An' Sünndag Morgen in' randvullen Bacchuskeller in't Rathuus. Börgermeister Henning Scherf un Kathrin Schmidt-Barrien hefft den Wanderpries övergeven: Een ut'n answemmt Stück Drievholt op Harriersand sneden Büste vun Heinrich Schmidt-Barrien.

An' Anfang, na de Begrötung dörch Lothar Pohlmann vun den Kulturvereen geev dat 'n Leed vun Anneliese Kiehne-Tecklenburg, tosomen mit Peter Lange vördragen, un dat Publikum schull den Refrain mitsingen. Man dat kunn nich övertügen: „Op Platt dor seggt wi nix verkehrt, wi hebbt dat vun us Oma lehrt.“ Reim di oder ik freet di! Utföhrlich, man nich to lang weer de Laudatio, de Heinz Lemmermann hollen hett. He slög 'n wieden Bagen vun Spiekermann över Schmidt-Barrien un sien Fründschap to Hermann Claudius, un över den sien Grootvadder Matthias Claudius bit hen na Klopstock.

He lööv Spiekermann sien Kunst, de Poesie un de Dramatik, de in de eenfachen Saken ut'n Alldag steken dot, rut to arbeiten, un ok de Veelsiedigkeit vun sien Vördrag: Vun knappste Gestik bit hen na „'n Temperament, as wenn een 'n Brauseboddel mit 'n Biel opmoken“ deit. Dorvun geev dat denn ok noch 'n utföhrliche Kostproof. „Lesung“ hett dat in de Inladung heten. Man he hett ahn Textbook leest. Eenfach so, free ut sien Book „Nich mit mi“ vertellt. Un jümmers wenn du denkst, du hest de Poent' verstahn, denn so kummt noch een achterran, un noch een un noch een, as wenn 'n Steen in wiede Bagens över dat Water hüppen deit.

Bani Barfoot