Alltagskeven un Dood

■ Thornton Wilders „Unsere kleine Stadt“ op Platt im Ernst-Waldau-Theater

In't Ernst Waldau-Theoter in Walle speelt se mol wedder 'n Klassiker. De mehrsten vun us hefft dadt in de Scholl all mol leest. Gerd Meier hett „us lütte Stadt“ vun Thornton Wilders in't Plattdüütsche överdregen. Keen lichte Opgaav för Regisseur Gunther Tietze. De Eenzige, de dat dorbi schienbor - licht hett, is Bühnenbildner Wolfgang Kleinpeter: Null Bühnenbild. 'n ledd swat Bühnitwee stinknormale Naverschnapshüüs mit Gordons un allns wat dorto gehört, andüüden schüllt.

De Phantasie vun't Publikum, sick dat allen vörtostellen, ward vun Klaus Nowicki 'n beeten naholpen, de as Verteller und Speelleiter - souverän, n doch höllt he sick trüch, is nich anmaßend - seggt, watt 'n sick vörtostellen hett, bit hen na de Bohnen, de in‘ Gordon wassen doot. Man kann

se schier seh'n. Un afsluut keen Requisiten, all'ns bloots mit Pantomime dorstellt, sogor de Strohhalms, mit de de jungen Lüüd eer Lominade drinken doot.

Dat is de Substanz vun dat Stück: Nix Dramatischet passeert, bloots de reine Alldag. Dat Publikum ward sachen dorto bröcht, över den eegen‘ Alldag natodenken, daröver, datt dat Leven in'n Alldag sick afspeelt, nich in de Tokunft un nich in de vergahn‘ Tieden. Zitat: „Een mut dat Leven leev hebben, üm dat to leben.“ Un wenn dat sick afspeelt hett, dat Leven, denn is dat afspeelt. Kinnerfründschap junge Leev - Heirat - Dood.

Över de Handlung is eegens nich veel to vertellen. Twee Ehepooren (vun Jens Ehlers/Edda Loges un Rolf Stüven/Ingeborg Heydorn dorstellt) gaht eer jeweilig Daagwerk na un treckt er Kin

ner groot. Watt'n an dat Stück besünners frei'n kann, is, datt de jung'n Lüüd sotoseggen Hauptrullen hefft: Maarten Flügge un Wiebke Wendt (alphabetisch optellt, wi wüllt dat mit den Feminismus jo ok nich överdrieven) speelt dat junge Poor, dat sick find'n deiht.

Ok vun de annern Rullen - altohoop sünd dat söventein Lüüd op de Bühn, 'n beachtlichen Opwand - is 'n ganzen Barg mit junge „Nachwuchstalente“ vun de huuseegen Schauspeelschool besett. Un de makt sich good.

Klippen hett das Stück ok. Dor kümmt - dat speelt jo üm de Johrhünnertwenn - man ok 'n Barg Poesie-Albums-Wiesheiten över de Rampe. Man de Regie höllt dat in'n Tuun. 'n straffe un spritzige Inszenierung, allens tosamen bekeeken.

Berni Kelb