: „Des war'n doch Schlappekicker“
■ Otto Rehagel im Monolog auf der Pressekonferenz nach dem Werder-Spiel gegen den H (2:1)
Also, maa Annalüs is aafach: Ohn de Baananeflank von de Kaltz und de Betonbaa vom Jacobs is des nix mehr mit dem HSV. Das die zwaa Dinger von uns verbasst krieht hawwe, is net so sehr de Golz draa schuld. Des ganse Gekick von denne war eichentlich für e Draditionsveraa wie de HSV e schlichte Dragödie, wenn mer feer sein wollde, müsst mer saache, Schweiche is hier Gold. Unsere Jungs? Ich maa, ich will kaa besonners erwähne, aber dadefür dass se ohne de Kall-Heinz, ohn Bradsedh un aach ohn de Sauer,
au des is ja noch e ganzrapidel, da komme de Hamburger, weil se indressiert sin, de Gunnar nächst Seesong zu liese un scho schläächt dem das so uff de Maache, dasser Diarö un Fieber krieht, also spiele de mit draa Neu un des ganz ordendlich. Besonners de aal Spieler hawwe e stakk Aadrukk hinnerlasse. Wie de Mischa Kutzob da hinne neigange is, des war schon Zampano-määssich. Der heecht mit sei Baa um sich, des is e wahre Freud. Manchmaal war er e bisse iwwereifrich, hat e bissi viel rumgehambelt un danebegedroffe, awwer die Freistöß. Un als ich dann noch de Manni Burgsmüller in de zwaat Hälft hinner de gechnerische Hütt geschickt haw un der mit sei Schlappmaul den Golz dademit geschoggt hat ... Awwer zur Saach. Ei de Schwad haür unser Verhältniss recht ordentlich gepiffe, nur als eJohnny Otten, bloß weil der e paar Kabriole un Kabineddstückscher higelegt hat, de gelb Kadd gezeicht hat, da is mir des Messer in de Dasch uffgange. Wie viele sin da sonst higedotzt, wie oft mussde de Medizinmänner mit ihre Pille un
Wässerchen uff de Platz flitze un nie hawwe de Hamburger e Kadd zu sehe krieht. Ei, wer meecht denn da des Licht aus, des geht werglich net. Ah, de Wontorra verdunkeld widder. Zwischenruf Jörg Wontorra: „Bei Werder gehen die Lichter aus.„ Wenn Sie, geschätzder Schornalist, vom Eurobapogalspiel am Diensdag widder so berichde duhe wie de schlapp Nummer von neulich, dann mach ich sie zum Driggo -Berader beim DFB. Also, was ich maane Jungs inner Halbzeit gesaacht hab, wolle se wisse. Awwer naa, nix besonneres. Bissi Massasch für de Baa un e bissi quergeschwetzd, daß wenn se weider so logger spiele duhe, ihne ihrn Stern aach inner Bundeslicha widder leuchde duht, ja un um e klare Kopp zu kriehe, hawwe se all zwaa Mal e Gedicht uffsaache müsse: „Drausse rauscht de Waasserfall, wenns nimmer rauscht, is Waasser all.“ Aan Word noch zu de Hamburger. Samba wollde se danze mit uns, aagewwe hawwe se mit ihre neue Brasiljaner, der wo Nando haaßt. Mit nix als mit sei scheppe Baa hat
der mir imboniert. Da basse zwaa Bäll uff Kniehöh dorsch, logger, und wo der als die Pill hiegebolzt hat. Net zu fasse. Awwer unser Fastenkönich Rufer war aauch als von der Roll - dem is schlecht geworrn als er von de Penunzen gehört hat, die wo der Kall-Heinz bei sein italjenischen Arweitgewwer künftich krieht. Und Werder erst, fuffzehn Milljohne Mack uff de Disch, da können mir dem Kutzob und dem Burgsmüller Lebenszeitverträch gewwe, maant
Ihne Ihrn
Otto „Andreas“ Rehagel
taz lesen kann jede:r
Als Genossenschaft gehören wir unseren Leser:innen. Und unser Journalismus ist nicht nur 100 % konzernfrei, sondern auch kostenfrei zugänglich. Texte, die es nicht allen recht machen und Stimmen, die man woanders nicht hört – immer aus Überzeugung und hier auf taz.de ohne Paywall. Unsere Leser:innen müssen nichts bezahlen, wissen aber, dass guter, kritischer Journalismus nicht aus dem Nichts entsteht. Dafür sind wir sehr dankbar. Damit wir auch morgen noch unseren Journalismus machen können, brauchen wir mehr Unterstützung. Unser nächstes Ziel: 50.000 – und mit Ihrer Beteiligung können wir es schaffen. Setzen Sie ein Zeichen für die taz und für die Zukunft unseres Journalismus. Mit nur 5,- Euro sind Sie dabei! Jetzt unterstützen